Orlika's kingdom

Natchnienie poetyckie to nie jest rzecz prosta i oczywista, nie tylko dlatego, iż przychodzi zupełnie niespodziewanie. Dla mnie pierwszy wiersz był rodzajem swoistego wtajemniczenia, przekroczenia pewnej bramy. Nie spodziewałam się tego, że ja, 12 letnia dziewczynka zajrzę do świata, który jest niedostępny dla większości. To, że będę przebywać w Krainie Poezji coraz częściej, odkrywając jej piękne a czasem mroczne i przerażające oblicza, wtedy było dla mnie abstrakcją, teraz jest faktem. Wierszy nie pisze się atramentem. Wiersze pisze się swoją duszą.

Odkąd mam nowy, szybszy i lepszy komputer zaczęłam więcej czasu poświęcać na oglądanie filmów na YouTube. W większości są to teledyski, subskrybuję jednak kilkanaście kanałów z których dziś wybrałam swoje ulubione. Oto lista poleceń, miejsca, które poprawiają mi humor.

Dla mnie najprzyjemniejszą częścią studiów jest możliwość sprawdzenia umiejętności podczas prowadzenia lekcji. Każdą prowadzoną lekcję traktuję jako cenne doświadczenie, przygodę. Najważniejsze jest to, by być sobą, nie udawać, ponieważ uczniowie to wyczują i będzie źle. Naturalność i dobre przygotowanie to recepta na sukces. Tak naprawdę bałam się tylko przed pierwszą lekcją, gdy jako 20 latka miałam odnaleźć się w roli, która dotychczas była mi obca. Uczyć. Jak to jest? Co się czuję będąc w centrum zainteresowania uczniów? Jak zachować się, gdy nie chcą współpracować? Czy ja się do tego nadaję? Na te pytania po raz pierwszy odpowiedziałam w lutym 2011, kiedy to miałam prowadzić lekcję poświęconą "Opowieściom z Narni". Kompletnie zielona, niedoświadczona dziewczyna stojąca na środku klasy nagle poczuła to coś: spokój. Tak, jakbym robiła to od zawsze. Po lekcji 3 dziewczynki przyszły do mnie powiedzieć, iż bardzo podobała im się moja lekcja. To było coś, żadna z moich koleż