Porozmawiaj z nim

Witajcie

Dziś post, który w zamierzeniu ma być życiowo-psychologiczny, ale pewnie na zamierzeniach się skończy. Dobrze, mogłam napisać lepszy wstęp, więc chyba będzie lepiej, jak przejdę do rzeczy. Dzisiaj o mocy rozmowy.

Dwie gaduły

M. i ja potrafimy rozmawiać godzinami, mamy ze sobą wiele wspólnych tematów: literatura, filozofia, prawo (tak, interesuję się prawem, ponieważ uważam, iż należy znać swoje prawa i obowiązki), ciężkie życie studenta,muzyka... Mogłabym tak wymieniać jeszcze przez co najmniej pół postu, ale nie miałoby to żadnego sensu. Oboje jesteśmy inteligentni, oczytani (Dobrze, ja bardziej w literaturze pięknej a on prawniczej. Tyle książek prawniczych, ile on ma w swoich zbiorach, wcześniej nie widziałam.). On szukał dziewczyny, która interesuje się czymś więcej niż tylko modą i plotkami. Po wielu niepowodzeniach trafił na mnie.

I od tej pory zagadujemy się wzajemnie.

On mnie chyba nie rozumie

To musiałam sama zrozumieć, on nie pokazał, że nie ma pojęcia, o co mi chodzi. Rzeczywiście, nie jest jasnowidzem i nie potrafi czytać w myślach. Takie rozmowy, gdzie odkrywamy się zupełnie przed partnerem, są najważniejsze, najbardziej zbliżają. Co z tego, że podzielałabym jego gust muzyczny,skoro mielibyśmy inną wizję przyszłości, priorytety, etc.? Żeby się tego dowiedzieć, należy rozmawiać. Jeśli on coś zrobi źle: też należy rozmawiać, nie od razu uderzać w krzyk i wyzwiska, bo to do niczego dobrego nie prowadzi. W kłótni można powiedzieć dużo rzeczy, których nie da się odkręcić. Ja unikam kłótni.

Wspólne fale

Możemy nie zgadzać się we wszystkim. Możemy mieć różne poglądy. Ale najważniejsze, byśmy rozmawiali jak cywilizowani ludzie, bez obelg i wyzwisk. Umiejętność rozmowy to przede wszystkim umiejętność słuchania, empatii i okazywania szacunku rozmówcy.

Najważniejsze jest to, byście dobrze się ze sobą czuli, by była między wami "chemia".